تصور قالب در دوره مدرن بر این بوده که با علوم و فناوری‌های نوین می‌توان بسیاری از مشکلات بشر را حل کرد و با بهتر شدن شرایط فنی و مادی، رفاه و آسایش را برای بشر به ارمغان آورد و بهشت را به روی زمین آورد. اما همچنان این سوال اهمیت دارد که آیا با بهبود شرایط زیست مادی، انسان نسبت به گذشته، توانسته در این جهان سعادتمند شود و اساسا آیا انسان امروز علیرغم رفاه بیشتر نسبت به گذشته، راضی‌تر است یا ناراضی‌تر؟
ایسنا: کد خبر: 93101005474 چهارشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۳ – ۱۳:۵۶
انجمن آموزش مهندسی ایران و موسسه ارزشیابی آموزش مهندسی ایران سخنرانی علمی با عنوان «مسئولیت‌های اجتماعی نظام مهندسی کشور» را پنجشنبه 11 دی ماه امسال برگزار می‌کند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، این سخنرانی علمی توسط دکتر سعید معیدفر، استاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران از ساعت 11:00 تا 12:00 در محل فرهنگستان علوم واقع در میدان ونک بزرگراه شهید حقانی، بعد از ایستگاه مترو، طبقه دوم برگزار می‌شود.
در چکیده‌ای از این سخنرانی مواردی که به سمع نظر شرکت کنندگان می‌رسد، می‌خوانیم: تصور قالب در دوره مدرن بر این بوده که با علوم و فناوری‌های نوین می‌توان بسیاری از مشکلات بشر را حل کرد و با بهتر شدن شرایط فنی و مادی، رفاه و آسایش را برای بشر به ارمغان آورد و بهشت را به روی زمین آورد. اما همچنان این سوال اهمیت دارد که آیا با بهبود شرایط زیست مادی، انسان نسبت به گذشته، توانسته در این جهان سعادتمند شود و اساسا آیا انسان امروز علیرغم رفاه بیشتر نسبت به گذشته، راضی‌تر است یا ناراضی‌تر؟ پرواضح است که امروز به مدد فناوری‌های نوین و علوم پزشکی و مهندسی شرایط زیست بهتری برای انسانها فراهم شده و امید به زندگی افزایش چشمگیری نسبت به گذشته یافته است. اما در عین حال، تهدیدهای جدی برای محیط زیست، افراد و جامعه نیز به وجود آمده است.
بحران‌های آلودگی هوا، آب و خاک و بیماری‌های پیچیده‌تر و مرگ و میرهای جدید، گسترش آسیب‌ها و مسائل اجتماعی، شکاف‌های طبقاتی فزاینده و گسترش محرومیت و فقر، تضادهای بین‌المللی، افراطی گری‌های مذهبی و خطر بروز و گسترش جنگ و تهدیدهای هسته‌ای، شورش‌ها و ناآرامی‌های سیاسی، بحران‌های روحی و افسردگی رو به تزاید، بحران هویت و سستی پیوندهای اجتماعی و گسترش روحیه فردگرایی افراطی، مداخله بی حد و حصر دولت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی در زندگی اجتماعی و خطر زره‌ای شدن (اتمیزه شدن) و زوال اجتماع و مسئولیت‌های مدنی شهروندان، ماشینی شدن، کالایی شدن، مصرف‌گرایی مفرط، بیگانگی اجتماعی و بیماری‌های فراوان دیگر. با این وصف، آیا وقت آن نرسیده تا در این رویکرد مدرن تجدیدنظر شود؟
از بیش از 40 سال پیش، رویکرد جدیدی در جهان مطرح شده است و آن این که باید در کنار مداخلات فنی و مهندسی در محیط طبیعی و اجتماعی، به جهانی انسانی‌تر و اخلاقی‌تر فکر کرد و تصور این که صرفا با مداخلات فنی و مادی می‌توان سعادت را به انسانها ارزانی داشت را تعدیل کرد.
امروز در دنیا، بحث از مسئولیت‌های انسانی، اخلاقی و اجتماعی پررنگ‌تر شده است و تمام مدیران دولتی، بنگاه‌های اقتصادی، مهندسان، پزشکان، پیمانکاران و تمام کسانی که به نحوی در محیط زیست و جامعه مداخله می‌کنند فراخوانده شده اند تا نسبت به پیامدهای زیست محیطی و اجتماعی اقدامات خود بیندیشند و احساس مسئولیت کنند. در غیر این صورت، جهان آینده ما جهانی غیر قابل زیست خواهد شد و خطر فروپاشی محیط زیست و جامعه و نزاع‌های گسترده و از میان رفتن شرایط زیست بشر در روی کره خاکی روزبه روزافزون‌تر خواهد شد. در این بحث، به انواع مسئولیت‌هایی که هر یک از ما بویژه مهندسان در قبال جامعه و محیط زیست داریم، پرداخته خواهد شد».
http://www.isna.ir/fa/news/93101005474